İbrahim Sediyani’nin dünyaca ünlü İsviçreli tenor Erkan Akı ile yaptığı söyleşi…
Avrupa’da son yılların en iyi tenorlarından biri olarak gösterilen Erkan Akı, gelirlerinin belli bir kısmını aç ve kimsesiz çocuklara bağışladığı turneye çıktı. Arı, Türkiye’den de teklif gelirse hayır konseri vermeye hazır. Almanya’nın Bavyera eyaletinin Aschaffenburg kentinde, Stadthalle’de muhteşem bir klasik müzik konseri veren İsviçreli tenor Erkan Akı, yardıma muhtaç çocuklar için yoğun şekilde çalıştığını söyledi.
Verdiği her konserde büyük bir ilgi ile karşılanan ve gerek sesi, gerek nefesi ile dinleyenleri kendisine hayran bırakan Erkan Akı, Boşnak kökenli bir İstanbullu olup İsviçre vatandaşı.
Yaşadığı ülke ve vatandaşlığı İsviçre, memleketi İstanbul, etnik kökeni ise Boşnak.
İsviçre’nin Zürih (Zürich) kentinde yaşayan ve karakter yapısında hem Boşnak, hem Türk, hem de İsviçreli özellikler taşıyan Akı’ya dünyanın her yerinden sanatseverler büyük ilgi gösterirken, ne yazık ki Türkiye’den ve insanından gerekli ilgiyi göremiyor.
BOŞNAK KÖKENLİ, İSTANBUL DOĞUMLU, İSVİÇRE VATANDAŞI
Görkemli sesiyle herkesi kendisine hayran bırakan 37 yaşındaki Erkan Akı, 17 yaşından beri klasik müzik yapıyor. “Ben İsviçre’de doğdum, orada büyüdüm, eğitimimi orada aldım. 17 yaşındayken Winterthur’da bir opera sanatçısı ile tanıştım. Annem kabiliyetli olduğumu görünce, bana ‘Şan derslerine git’ dedi. Ben de kabul ettim” dedi. Şana başta sadece “Bir göreyim bakayım, hoşuma gidecek mi” merakıyla başladığını söyleyen ünlü tenor Arı, konser sonrasında Sabah’ın sorularını yanıtladı.
İBRAHİM SEDİYANİ – İsviçre vatandaşı mısınız?
ERKAN AKI – Çifte vatandaşım ben. Bir Türk pasaportum var, bir de İsviçre pasaportum.
SEDİYANİ – Peki kendinizi nereye ait hissediyorsunuz?
AKI – İkisi de. Şunu söylemeliyim: Ben ulusallıklara ve etnik aidiyetlere fazla bakmıyorum, bunlara önem vermiyorum. Millîyetçilik veya ulusalcılık gibi duygular bana çok uzak duygular.
Ancak bu kendi kökenimden koptuğum anlamına gelmez. Kendimden koptuğum için değil, evrensel düşündüğüm için bu duygulardan uzağım. Yoksa, herkes gibi ben de elbette Türkiye’yi özlüyorum, memleket hasreti çekiyorum. Türkiye’den bir futbol maçı olduğu zaman televizyon başına kilitleniyorum.
SEDİYANİ – Hangi takımı tutuyorsunuz?
AKI – Galatasaray.
SEDİYANİ – Müzikle ilgilenen gençlere tavsiyeniz nedir?
AKI – Her insanın hayatı farklı geçiyor. Bu yüzden düz bir mantıkla tavsiye vermek istemiyorum. Müzikle ilgilenen, şarkıcı, türkücü veya piyanist olmak isteyen gençlere şunu söylemek istiyorum: Birşeyi gerçekten başarmak istiyorlarsa, çok çalışmaları gerekir. Kabiliyet önemli ama başarı yolunun % 60’ı çalışmak.
SEDİYANİ – Açlık yüzünden hayatını kaybeden çocuklar konusunda çok hassas olduğunuz gözleniyor. Bunun kökeninde özel bir sebep var mı?
AKI – Bu sadece insanî bir duyarlılık. Dünyada açlık ve yoksulluk içindeki çocukların dramı bana çok dokunuyor. Bir şeyler yapmam gerektiğini düşünüyorum. Hem bir sanatçı olarak, hem de bir insan olarak.
Milyonlarca aç insan var. Bu bir insanlık ayıbı.
SEDİYANİ – Siz “Hand in Hand” (Elele) organizasyonunun yardım faaliyetlerine aktif olarak hiç katıldınız mı, yoksa sadece destek mi veriyorsunuz?
AKI – Verdiğim konserlerde her biletin 2 Euro’su bu kuruluşa gidiyor. Bunun dışında Leipzig’de bütün gelirleri tamamen açlık çeken çocuklara giden iki tane konser verdim.
SEDİYANİ – Türkiye’deki yetim çocuklar için bir konser teklifi gelse, gider misiniz?
AKI – Ne demek? Seve seve veririm hem de. Türkiye’deki yetim çocuklar hepimizin çocukları. Ancak bugüne dek bana böyle bir teklif gelmedi. Sadece Türkiye’den yeterince ilgi görmüyoruz.
Ama böyle bir teklif gelirse çok mutlu olurum ve seve seve giderim.
SABAH GAZETESİ
16 OCAK 2007
