Gümüş Nehir’in Kıyısındaki Başkentlerin Meydanlarında Haykırdım Sana Olan Sevgimi – 26

Parveke / Paylaş / Share

 

 

 

 

 

Capear el temporal.

(Fırtınayı havalandır.)

Arjantin atasözü

     Gezi arkadaşım sevgili Yaşar Gülen ile birlikte, Arjantin’in başkenti Buenos Aires’te dolaşmaya, şehrin her karışını görmek için yürümeye devam ediyoruz.

     Buenos Aires’in La Isla semtinde, Buenos Aires Üniversitesi (İsp. Universidad de Buenos Aires) bünyesindeki Hukuk Fakültesi (İsp. La Facultad de Derecho) binasının avlusunda biraz oturup dinlendikten sonra kalkıyor, tekrar yürümeye başlıyoruz.

     Gitmek ve görmek istediğimiz bir sonraki yer olan Floralis Genérica”, üniversitenin hemen yanındaki Birleşmiş Milletler Meydanı (İsp. Plaza de las Naciones Unidas)’nın tam ortasında yer alıyor ve buradan baktığımızda bile görebiliyoruz.

     Ordan itibaren ayrıca, Buenos Aires’in Recoleta semti başlıyor.

     Yürüyerek oraya gidiyoruz. Birkaç dakika yürüdükten sonra oradayız.

     Birleşmiş Milletler Meydanı (İsp. Plaza de las Naciones Unidas), oldukça geniş bir arazisi olan ve geniş yeşil alanlara sahip olan büyükçe bir meydan.

     Oldukça temiz tutulmuş bir meydan burası. Bu konuda bayağı titizler. Öyle ki, evcil hayvanların dahi bu meydana sokulması yasak.

     Meydanın tam ortasında oldukça güzel bir anıt var ve zaten onun için geldik buraya: Floralis Genérica.

     Metal bir çiçek heykeli bu. İsmi Latince’de “Jenerasyon Çiçeği” demek. Bu devâsâ büyüklükteki metal çiçek heykeli, “tüm çiçeklerin bir sentezi ve aynı zamanda her gün yeniden açarak yeni umudun nişanesi”dir.

     Floralis Genérica adlı bu çiçek anıtı, 2002 yılında Buenos Airesli mimar Eduardo Fernando Catalano (1917 – 2010) tarafından yapılıp şehre armağan edilen oldukça hoş bir sanat eseri. Anıt, uçak şirketi Lockheed Martin Aircraft Argentina tarafından sağlanan malzemelerle yapıldı ve açılışı 13 Nisan 2002 tarihinde gerçekleştirildi.

     Çiçeğin açılması ve kapatılmasında kullanılan elektroniklerin anıta zarar vermemesi için 2010 yılında devredışı bırakıldı ve 2015’e kadar kalıcı olarak açık kaldı. Bunun nedeni, anıtın yaratıcısı Catalano’nun belirttiği gibi, montaj sırasında taçyapraklarından birinin yanlış takılmış olmasıydı. İnşaatından sorumlu şirket olan Lockheed Martin Aircraft Argentina, her ne kadar 25 yıl garanti vermiş idiyse de, şirket 2009 yılında kamulaştırıldığından, onarımı ertelendi. Mekanizma Haziran 2015’e kadar işlevsiz durumdaydı.

     2015’te restorasyondan geçirildi ve Ulusal Teknoloji Üniversitesi (İsp. Universidad Tecnológica Nacional)’nde çalışan mühendis Salvador Sorbello (? – halen hayatta) tarafından gerçekleştirilen onarımın ardından 10 Haziran 2015’te yeniden açıldı. Açıldığında, iki ay sonra çözülen teknik sorunlar nedeniyle yaprakları kapatılmamıştı.

     Anıtın yüksekliği 23 m’dir. Kapalı yaprakları 16 m, açık yaprakları 32 m büyüklüğünde. Çiçek anıtının toplam ağırlığı ise 18 ton. İçinde buluınduğu su havuzu da 44 m çapında.

     Müthiş güzel ve seyretmesi bile insana keyif veriyor. Bir su havuzunun tam ortasına yapmışlar ve gerçekten harika bir yapıt. Anıt, anıtın farklı perspektiflerini sunan, yaklaşan ve uzaklaşan yollarla çevrili, 4 hektarlık ağaçlık sınırların bulunduğu bir parkın merkezinde yer alıyor ve estetik işlevini yerine getirmenin yanısıra onu koruyan bir su aynasının üstünde yer alıyor.

     Gökyüzüne bakan, 6 tane yaprağını göğe doğru uzatan alüminyum iskeleti ve betonarme ile paslanmaz çelikten yapılmış büyük bir çiçeği temsil eder.

     Anıtın en ilginç özelliklerinden biri, hareket edebilmesi. Akşamları yapraklarını kapatıyor ve sabahları tekrar yaprak açıyor. Bunu yapabilecek özellikte tasarlanmıştır.

     Çiçeğin özelliği, günün saatine bağlı olarak yapraklarını otomatik olarak açan ve kapatan bir elektrik sistemine sahip olmasıdır. Gece çiçek kapanır, içeriden kırmızı bir ışıltı çıkarır ve ertesi sabah yeniden açılır (“yeniden doğum”). Gece boyunca, çiçek ertesi günün sabahında yeniden doğsun diye iç mekândan kırmızı bir parıltı yayılır. Şayet güçlü rüzgârlar eserse, bu mekanizma çiçeği kapatır. Kuvvetli rüzgârlar estiğinde çiçeğin kapandığı bu mekanizma, doğanın fotoklinik sürecini taklit eder.

     Çiçek her sabah saat 08:00’de açılır ve yılın mevsimine göre değişen bir zamanda günbatımında kapanır. Ancak yaprakların açık olduğu dört özel gece vardır: 25 Mayıs, 21 Eylül, 24 Aralık ve 31 Aralık.

     Bunlar dînî ve millî bayramlar ve özel gecelerdir.

     Yaşar kardeşimle beraber Floralis Genérica’nın önünde hatırâ fotoğrafları çekiyoruz. Meydan sakin, pek fazla kimse yok.

     Daha sonra Avenida Presidente Figueroa Alcorta (Devlet Başkanı Figueroa Alcorta Caddesi) adlı caddeye çıkıp, yönümüzü kuzeybatıya veriyoruz ve yürümeye devam ediyoruz.

     Yolumuzun sağ tarafında kalan Televizyon Yayıncılığı Müzesi (İsp. Museo de la Televisón Pública)’ni ve Arjantin Televizyon Yayıncılığı (İsp. Televisió Pública Argentina) binasını geride bırakıyoruz.

     Ardından konsolosluk binalarının olduğu bölgeden geçiyoruz. Önce yolumuzun sağ tarafındaki Meksika, Kanada, Paraguay, Nijerya ve Endonezya başkonsolosluk binalarını, sonra da yolumuzun sol tarafındaki Belçika, İspanya, Suudî Arabistan ve Slovakya başkonsolosluk binalarını, sonra tekrar sağ taraftaki İran ve Haiti başkonsolosluk binalarını geride bırakıyoruz.

     Daha sonra, yolumuzun sağ tarafında Peru Cumhuriyeti Meydanı (İsp. Plaza República del Perú) çıkıyor karşımıza. Onu geçtikten sonra da, bu kez yolumuzun sol tarafında Almanya Meydanı (İsp. Plaza Alemania), biraz ötesinde Japon Bahçesi (İsp. Jardín Japonés), onun da biraz ötesinde İran İslam Cumhuriyeti Meydanı (İsp. Plaza República Islámica de Irán).

     Japon Bahçesi’ne dönüşte uğrayacağız.

     İran İslam Cumhuriyeti Meydanı’nda yeşil bir alan ve güzel ağaçlar olduğu için orada biraz dinleniyoruz. Ağaçların arasında hatırâ fotoğrafı çekiyoruz.

     Parkın ortasına yüksekçe bir sütûn dikmişler. Sütûnun en tepesinde, İran’ın sembolü olan Huma kuşunun heykeli var.

     “Huma”, eski Pers mitolojisindeki bir kuşun ismi. İran Havayolları’na ait tüm uçakların üzerinde bu kuşun figürü vardır.

     Parkta oturup dinleniyoruz.

     Sabah kahvaltısını yaptıktan hemen sonra başladığımız şehir yürüyüşümüz hâlâ devam ediyor. Muhteşem bir gün geçiriyoruz. Parklar, meydanlar, anıtlar…

     Arjantin hakikaten çok güzel bir ülkeymiş. Buenos Aires de tek kelimeyle muhteşem bir şehir.

     – Abican şimdi ne olacak?, diyorum Yaşar’a, biz bu güzel ülkeyi nasıl bırakacağız?

     – Ben de onu düşünüyordum İbrahim abi, diyor Yaşar, günlerimiz hiç bitmesin istiyorum.

     – Çok özleyeceğiz burayı, çoook.

     – Geceleri yatağa girince bile hüzün doluyorum abi, bir gün daha bitti diye üzülüyorum. Şimdiden biliyorum burayı çok özleyeceğimizi.

     – Güzel bir ülke olduğunu önceden tahmin ediyordum. Ama bu kadarını gerçekten beklememiştim.

     – Bir daha gelelim abi. 🙂

     – Öyle mi yapalım dersin? 🙂

     – Valla seni bilmem ama, ben bir gün mutlaka gene geleceğim.

     – 🙂 🙂 🙂

     – 🙂 🙂 🙂

     – Sen gelirsen ben de gelirim. 🙂

     – Şu şehre bak abi ya, şehir hayatı çok güzel, sosyal hayat çok canlı, gece yarılarına kadar sokaklar cıvıl cıvıl. Şehirde her türlü güzellik var üstelik. Parklar, meydanlar, tarihî anıtlar, müzeler, nehirler ve göller. Tam hayâlimdeki bir yaşam…

     – Tek kötü yönü, milyonlarca evsiz insanın oluşu, bunların sokakta, yol kenarlarında yatması. Bir de birkaç yılda bir olan askerî darbeler, kurulan diktatör hükûmetler…

     – Evet abi, bunlar da olmasa tam kusursuz olurdu.

     İkimiz de Buenos Aires’i, Arjantin’i çok sevdik. Buradaki günlerimiz hiç bitmesin istiyoruz.

sediyani@gmail.com

     SEDİYANİ SEYAHATNAMESİ

     CİLT 11

FOTOĞRAFLAR:

Gitmek ve görmek istediğimiz bir sonraki yer olan Floralis Genérica”, üniversitenin hemen yanındaki Birleşmiş Milletler Meydanı (İsp. Plaza de las Naciones Unidas)’nın tam ortasında yer alıyor ve buradan baktığımızda bile görebiliyoruz. (ARJANTİN)

Gezi arkadaşım sevgili Yaşar Gülen ile birlikte, Arjantin’in başkenti Buenos Aires’te dolaşmaya, şehrin her karışını görmek için yürümeye devam ediyoruz. (ARJANTİN)

Birleşmiş Milletler Meydanı (İsp. Plaza de las Naciones Unidas), oldukça geniş bir arazisi olan ve geniş yeşil alanlara sahip olan büyükçe bir meydan.

Oldukça temiz tutulmuş bir meydan burası. Bu konuda bayağı titizler. Öyle ki, evcil hayvanların dahi bu meydana sokulması yasak. (ARJANTİN)

Meydanın tam ortasında oldukça güzel bir anıt var ve zaten onun için geldik buraya: Floralis Genérica.

Metal bir çiçek heykeli bu. İsmi Latince’de “Jenerasyon Çiçeği” demek. Bu devâsâ büyüklükteki metal çiçek heykeli, “tüm çiçeklerin bir sentezi ve aynı zamanda her gün yeniden açarak yeni umudun nişanesi”dir. (ARJANTİN)

Yürüyerek oraya gidiyoruz. Birkaç dakika yürüdükten sonra oradayız. (ARJANTİN)

Müthiş güzel ve seyretmesi bile insana keyif veriyor. Bir su havuzunun tam ortasına yapmışlar ve gerçekten harika bir yapıt. Anıt, anıtın farklı perspektiflerini sunan, yaklaşan ve uzaklaşan yollarla çevrili, 4 hektarlık ağaçlık sınırların bulunduğu bir parkın merkezinde yer alıyor ve estetik işlevini yerine getirmenin yanısıra onu koruyan bir su aynasının üstünde yer alıyor. (ARJANTİN)

Floralis Genérica adlı bu çiçek anıtı, 2002 yılında Buenos Airesli mimar Eduardo Fernando Catalano (1917 – 2010) tarafından yapılıp şehre armağan edilen oldukça hoş bir sanat eseri. Anıt, uçak şirketi Lockheed Martin Aircraft Argentina tarafından sağlanan malzemelerle yapıldı ve açılışı 13 Nisan 2002 tarihinde gerçekleştirildi. (ARJANTİN)

Anıtın yüksekliği 23 m’dir. Kapalı yaprakları 16 m, açık yaprakları 32 m büyüklüğünde. Çiçek anıtının toplam ağırlığı ise 18 ton. İçinde buluınduğu su havuzu da 44 m çapında.

Gökyüzüne bakan, 6 tane yaprağını göğe doğru uzatan alüminyum iskeleti ve betonarme ile paslanmaz çelikten yapılmış büyük bir çiçeği temsil eder.

Anıtın en ilginç özelliklerinden biri, hareket edebilmesi. Akşamları yapraklarını kapatıyor ve sabahları tekrar yaprak açıyor. Bunu yapabilecek özellikte tasarlanmıştır. (ARJANTİN)

Çiçeğin özelliği, günün saatine bağlı olarak yapraklarını otomatik olarak açan ve kapatan bir elektrik sistemine sahip olmasıdır. Gece çiçek kapanır, içeriden kırmızı bir ışıltı çıkarır ve ertesi sabah yeniden açılır (“yeniden doğum”). Gece boyunca, çiçek ertesi günün sabahında yeniden doğsun diye iç mekândan kırmızı bir parıltı yayılır. Şayet güçlü rüzgârlar eserse, bu mekanizma çiçeği kapatır. Kuvvetli rüzgârlar estiğinde çiçeğin kapandığı bu mekanizma, doğanın fotoklinik sürecini taklit eder.

Çiçek her sabah saat 08:00’de açılır ve yılın mevsimine göre değişen bir zamanda günbatımında kapanır. Ancak yaprakların açık olduğu dört özel gece vardır: 25 Mayıs, 21 Eylül, 24 Aralık ve 31 Aralık.

Bunlar dînî ve millî bayramlar ve özel gecelerdir. (ARJANTİN)

Daha sonra, yolumuzun sağ tarafında Peru Cumhuriyeti Meydanı (İsp. Plaza República del Perú) çıkıyor karşımıza. Onu geçtikten sonra da, bu kez yolumuzun sol tarafında Almanya Meydanı (İsp. Plaza Alemania), biraz ötesinde Japon Bahçesi (İsp. Jardín Japonés), onun da biraz ötesinde İran İslam Cumhuriyeti Meydanı (İsp. Plaza República Islámica de Irán). (ARJANTİN)

İran İslam Cumhuriyeti Meydanı’nda yeşil bir alan ve güzel ağaçlar olduğu için orada biraz dinleniyoruz. Ağaçların arasında hatırâ fotoğrafı çekiyoruz. (ARJANTİN)

Parkın ortasına yüksekçe bir sütûn dikmişler. Sütûnun en tepesinde, İran’ın sembolü olan Huma kuşunun heykeli var.

“Huma”, eski Pers mitolojisindeki bir kuşun ismi. İran Havayolları’na ait tüm uçakların üzerinde bu kuşun figürü vardır. (ARJANTİN)

Parkta oturup dinleniyoruz. (ARJANTİN)

FLORALIS GENÉRICA’NIN HAVADAN VE GECE GÖRÜNÜŞÜ

Floralis Genérica, 22 Nisan 2019


Parveke / Paylaş / Share

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir